هپاتیت C مزمن

هپاتیت C مزمن : عفونت مزمن هپاتیت C توسط ویروس هپاتیت C (HCV) ایجاد می‌شود. با ورود ویروس به بدن، باعث عفونت در کبد می‌شود. با گذشت زمان، این عفونت می‌تواند کبد را زخمی کرده و از عملکرد طبیعی آن جلوگیری کند. طبق گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، تخمین زده می‌شود که حدود ۲.۴ میلیون نفر در ایالات متحده بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶ به هپاتیت C مزمن مبتلا بوده‌اند.

بسیاری از افراد مبتلا به هپاتیت C مزمن حتی نمی‌دانند که به آن مبتلا هستند.

هپاتیت C یک بیماری قابل کنترل است، اما اگر درمان نشود و عوارضی ایجاد شود، می‌تواند کشنده باشد. در حال حاضر برای هپاتیت A و هپاتیت B واکسن وجود دارد، اما برای هپاتیت C واکسنی وجود ندارد.

علائم

تشخیص هپاتیت C مزمن اغلب دشوار است زیرا اکثر افراد علائم اولیه‌ای ندارند.

علائم اولیه می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

خستگی
درد عضلانی
از دست دادن اشتها

بیشتر علائم هپاتیت C مزمن تا زمانی که سیروز (زخم شدید کبد) ایجاد نشود و کبد شروع به از کار افتادن نکند، ظاهر نمی‌شوند. این علائم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

ضعف
کاهش وزن
مشکلات لخته شدن خون

گاهی اوقات مایعات می‌توانند در شکم جمع شوند. زردی یا زرد شدن پوست، فقط در افراد مبتلا به سیروز پیشرفته ظاهر می‌شود.

آیا هپاتیت C ویروسی مزمن مسری است؟

هپاتیت C می‌تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود. اکثر افراد مبتلا به HCV آن را از طریق تماس مستقیم با خون حاوی ویروس دریافت می‌کنند. افراد مبتلا به هپاتیت C می‌توانند با استفاده مشترک از سوزن و سرنگ، ویروس را به دیگران منتقل کنند. هپاتیت C به راحتی در بین افرادی که از داروهای داخل وریدی استفاده می‌کنند، منتقل می‌شود.

همچنین ممکن است، اما بسیار کمتر رایج، که HCV از طریق موارد زیر به دست آید:

به اشتراک گذاشتن تیغ با فرد مبتلا به ویروس
به اشتراک گذاشتن مسواک با فرد مبتلا به ویروس همزمان با خونریزی لثه
تماس جنسی با فرد مبتلا به ویروس

درمان هپاتیت C مزمن

رایج‌ترین درمان برای هپاتیت C مزمن ترکیبی از عوامل ضد ویروسی بسیار فعال است که به عنوان ضد ویروس‌های با اثر مستقیم (DAA) شناخته می‌شوند. این داروها اجزای خاصی را در چرخه تکثیر HCV هدف قرار می‌دهند، از عفونت بیشتر جلوگیری می‌کنند و منجر به پاکسازی ویروسی می‌شوند.