بیماری‌های خودایمنی که باید بررسی شوند

بیماری‌های خودایمنی که باید بررسی شوند : بیماری‌های خودایمنی شرایطی هستند که در آن‌ها سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه به سلول‌های سالم بدن آسیب می‌رساند. انواع آن شامل آرتریت روماتوئید، بیماری کرون و برخی از بیماری‌های تیروئید است. سیستم ایمنی بدن شما وظیفه محافظت از شما در برابر بیماری‌ها و عفونت‌ها را بر عهده دارد. وقتی این میکروب‌ها را حس می‌کند، سلول‌های جدیدی برای هدف قرار دادن سلول‌های خارجی ایجاد می‌کند.

معمولاً سیستم ایمنی بدن شما می‌تواند تفاوت بین سلول‌های خارجی و سلول‌های خودتان را تشخیص دهد.

با این حال، اگر به بیماری خودایمنی مبتلا باشید، سیستم ایمنی بدن شما بخش‌هایی از بدن شما، مانند مفاصل یا پوست شما را به عنوان عامل خارجی اشتباه می‌گیرد. پروتئین‌هایی به نام اتوآنتی‌بادی آزاد می‌کند که به سلول‌های سالم حمله می‌کنند. در زیر مروری بر برخی از رایج‌ترین بیماری‌های خودایمنی ارائه می‌دهیم.

چه چیزی می‌تواند باعث بیماری خودایمنی شود؟

پزشکان دقیقاً نمی‌دانند چه چیزی باعث اختلال در عملکرد سیستم ایمنی می‌شود. با این حال، برخی از افراد بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به بیماری خودایمنی هستند. برخی از عواملی که ممکن است خطر ابتلا به بیماری خودایمنی را افزایش دهند عبارتند از: جنسیت شما: افرادی که در بدو تولد بین ۱۵ تا ۴۴ سال سن دارند و با جنسیت زن متولد می‌شوند، بیشتر از افرادی که در بدو تولد با جنسیت مرد متولد می‌شوند، در معرض ابتلا به بیماری خودایمنی هستند.

سابقه خانوادگی شما: ممکن است به دلیل ژن‌های ارثی، احتمال ابتلا به بیماری‌های خودایمنی در شما بیشتر باشد، اگرچه عوامل محیطی نیز ممکن است در این امر نقش داشته باشند. عوامل محیطی: قرار گرفتن در معرض نور خورشید، جیوه، مواد شیمیایی مانند حلال‌ها یا مواد مورد استفاده در کشاورزی، دود سیگار یا برخی عفونت‌های باکتریایی و ویروسی، از جمله کووید-۱۹، ممکن است خطر ابتلا به بیماری خودایمنی را افزایش دهد.

قومیت: برخی از بیماری‌های خودایمنی در افراد گروه‌های خاص شایع‌تر است. به عنوان مثال، افراد سفیدپوست از اروپا و ایالات متحده ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به بیماری خودایمنی عضلانی باشند، در حالی که لوپوس بیشتر در افرادی که آمریکایی آفریقایی‌تبار، اسپانیایی یا لاتین تبار هستند، رخ می‌دهد. تغذیه: رژیم غذایی و مواد مغذی شما ممکن است بر خطر و شدت بیماری خودایمنی تأثیر بگذارد.

سایر شرایط سلامتی: برخی از شرایط سلامتی، از جمله چاقی و سایر بیماری‌های خودایمنی، ممکن است احتمال ابتلا به بیماری خودایمنی را در شما بیشتر کند. علائم رایج یک بیماری خودایمنی چیست؟ بیماری‌های خودایمنی مختلف ممکن است علائم اولیه مشابهی داشته باشند. این علائم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• خستگی
• سرگیجه یا سبکی سر
• تب خفیف
• درد عضلانی
• تورم
• مشکل در تمرکز
• بی‌حسی و سوزن سوزن شدن دست‌ها و پاها
• ریزش مو
• بثورات پوستی

در برخی از بیماری‌های خودایمنی، از جمله پسوریازیس یا آرتریت روماتوئید (RA)، علائم ممکن است ظاهر و ناپدید شوند. دوره‌ای از علائم، دوره شعله‌ور شدن بیماری نامیده می‌شود و دوره‌ای که علائم از بین می‌روند، دوره بهبودی نامیده می‌شود. بیماری‌های خودایمنی فردی نیز می‌توانند بسته به سیستم‌های بدن که تحت تأثیر قرار می‌گیرند، علائم منحصر به فرد خود را داشته باشند. به عنوان مثال، در دیابت نوع 1، ممکن است تشنگی شدید و کاهش وزن را تجربه کنید. بیماری التهابی روده (IBD) ممکن است باعث نفخ و اسهال شود.

شایع‌ترین بیماری‌های خودایمنی کدامند؟

محققان بیش از 100 بیماری خودایمنی را شناسایی کرده‌اند. در اینجا 10 مورد رایج دیگر آورده شده است.

1. دیابت نوع 1

لوزالمعده شما هورمون انسولین تولید می‌کند که به تنظیم سطح قند خون کمک می‌کند. در دیابت نوع ۱، سیستم ایمنی بدن سلول‌های تولیدکننده انسولین را در لوزالمعده شما از بین می‌برد. قند خون بالا ناشی از دیابت نوع ۱ می‌تواند به رگ‌های خونی و اندام‌ها آسیب برساند.

۲. آرتریت روماتوئید (RA)

بیماری‌های خودایمنی که باید بررسی شوند : در آرتریت روماتوئید، سیستم ایمنی بدن شما به مفاصل حمله می‌کند که می‌تواند منجر به تورم و سفتی در این نواحی شود. (منبع)

برای مطالب بیشتر اینجا کلیک کنید